Γυναίκα μόνη ψυχή που αιμορραγεί μισή Σελήνη.
Σε βλέπω να ‘ρχεσαι
μες στα σφιχτά σου τζιν
το βλέμμα αλλού
στο μάγουλο μια σιγαλιά
στα χείλη ανατριχίλα…
Με βήμα βάσιμο
σε πλησιάζω
ερχόμαστε κοντά
στο ένα μέτρο
ύστερα στο μισό
μετά αγγιζόμαστε
στους ώμους…
Καθώς περνάς
εκείνη τη στιγμή
κάτι συμβαίνει.
Δεν κοιταζόμαστε…
Πώς άλλωστε;
Στρέφεις την πλάτη
βαδίζω κι άλλο…
Είσαι εντός μου…
Κοιτάζω πίσω.
Μα στρίβεις
χάνεσαι…
Για πάντα σβήνεσαι.
Σχετικά Άρθρα
Σελήνη αχόρταγη
Βυθίζετ' ο ήλιος μετράς τη σκόνη της μέρας ποίημα να κάνεις...
"Kατάλευκο ρόδο"
Μέσα στο στόμα μου έχω από ‘κείνο ακόμη το δείλι το ....
"Ακούς;"
Ακούς τη σταγόνα που μέσα σου στάζει; Είναι η ψυχή μου που κλαίει στη θάλασσα των λογισμών σου. Βλέπεις τα σήματα που στέλνει τ' αστέρι .....